ស្តាយភាពក្រមុំ

ខែ​ឧសភា 13, 2008 · បានរៀបជា សំណុំឯកសារ ក្នុង ស្រ្តីកម្ពុជា

No one is perfect!

រឿងមិត្តរួមថ្នាក់ខ្ញុំ

​​តាំងពីខ្ញុំបានមករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញអស់រយៈពេលជាងមួយឆ្នាំមកហើយ។ហើយខ្ញុំ
តែតែងសង្កេតឃើញ មិត្តនារីយើងភាគច្រើនគឹភ្លើតភ្លើនជាពិសេសយុវជនសម័យថ្មីយើងនេះតែម្តង។

ជាក់ស្តែងថ្ងៃមួយគឺខ្ញុំបានឃើញមិត្ត

រួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំផ្ទាល់តែម្តង។​នៅថ្ងៃនោះគឺរូបខ្ញុំបានចេញពីរៀនដូចរាល់ដងហើយខ្ញុំបានរង់ចသ?ំ

ឡានលោកអ៊ុំ

ដែលជាអ្នកបើកឡានជូនខ្ញុំទៅរៀនរាល់ថ្ងៃគឹខ្ញុំបានអង្គុយរង់ចាំគាត់នៅកន្លែងដែលខ្ញុំធ្លាប់រង់ចាំគាត់

(ម្លប់ដើមពោ)ក្រឡេកသ?ើលមេឃ​​

មេឃខ្មៅងងឹតគឺមេឃរកកលចង់ភ្លៀងមិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមកក៏មានភ្លៀង

ធ្លាក់មកមែន។​ហើយនៅពេលនោះខ្ញុំក៏បានរត់ចូលទៅក្នុងថ្នាក់ក?ៀនរបស់ខ្ញុំក៏បានជួបប្រទះនូវ

អ្វីដែលខ្ញុំនឹក

ស្មានមិនដល់គឺមិត្តរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំសូមមិនបញ្ចេញឈ្មោះសូមលាក់ឈ្មោះសិន។​

គឺរូបនាងកំក?ុងតែស្ថិតនៅ

ក្នុងសភាពគួរឲ្យរន្ធត់ជាមួយនិងប្រុសជាទីស្រលាញ់របស់នាងគឺពួកគាត់ទាំងពី

រនាក់បានប្រព្រឹត្តខុសនូវ

ប្រពៃណីនិងទំនាមទဟ?លាប់ជាតិខ្មែរយើង។​នៅពេលនោះរូបខ្ញុំគ្រាន់ក្រឡេកឃើញភ្លាម​

ក៏រត់ចេញមកវិញយ៉ាង

លឿនហើយក៏បានមកអង្គុយនៅក្នុងទីចាត់ក្រោយមកខ្ញុំក៏បានតេទូរស័ព្ទហៅលោក

អ៊ុំ(អ្នកបើកឡាន)ដើម្បី

មកទទួលខ្ញុំទៅផ្ទះដូចសព្វដង។​ដប់ប្រាំនាទីក្រោយមកឡានក៍បានមកដល់សាលា​​

ភ្លាមនោះស្លាបតែខ្ញុំបាន

ឃើញរូបនាង(មិត្តរួមថ្នាក់)​បានដើរសំដៅមករកខ្ញុំ​ហើយនាងបានសួរខ្ញុថា

“ហេ!​ម៉ាស័រ(មេប្រធាន)​

អត់ទាន់

ទៅផ្ទះទេឬ?​ហើយខ្ញុំក៏បានឆ្លើយតបទៅនាងវិញថា

“អើ!​គឺខ្ញុំបំរុងនិង​ទៅហ្នឹងណា៎គឺលោកអ៊ុំគាត់ទើបតែ

អញ្ជើញមកដល់អំបាញ់មិញហ្នឹងណាគឺខ្ញុំបានរង់ចាំគាត់តាំងពីមុនភ្លៀងធ្លាក់មកម៉្លេះ​

កាលពីភ្លៀងអំបាញ់មិញ

គឺខ្ញុំបានរត់ចូលក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់យើង​នៅពេលនោះខ្ញុំឃើញយើងកំពុងតែ

ជជែកគ្នាជាមួយមនុស្សប្រុស

ម្នាក់ហើយខ្ញុំក៏បានដើរចេញមកវិញទៅ​តើយើងជជែកគ្នាអំពីរឿងអ្វី?។”

នៅពេលនោះនាងក៏បានឆ្លើយប្រាប់

ខ្ញុំថា”អូ!​គឺពួកខ្ញុំទាំងពីរនាក់បានក?ជែកគ្នាអំពីការប្រលងឆមាសលើកទី2​

នៅខាងមុខហ្នឹងណាម៉ាស័រ។”

ក្រោយមកខ្ញុំឆ្លើយថា”អើ!​ប្រសិនបើជជែកគ្នាអំពីការប្រលងពិតមែននោះគឺ

វាល្អហើយពក?ព្រោះថាយើងជិត

ដល់ថ្ងៃដែលពួកយើងត្រូវប្រលងហើយគឺនៅមួយខែទៀតទេណាកុំភ្លេចមើលមេរៀន

ផងហើយកុំធ្វើនូវអ្វីដែល

ដែលវាមិនល្អមើលឲ្យសោះណា៎។”

ហើយនាងបានឈរសំលឹងមើលមុខខ្ញុំនៅពេលនោះគឺទឹកមុខរបស់នាង

ចាប់ផ្តើមស្លេកស្លាំងយ៉ាងខ្លាំងប្រហែលជានាងបានគិតឃើញនូវអ្វីដែលនាងបាន

ប្រព្រឹត្តហើយមើលទៅ។

ក្រោយមកទៀតខ្ញុំក៏បានសួរនាងបន្តរទៀតថា”តើអង្កាលបានយើងទៅផ្ទះ​

ហើយអ្នកណាដែលត្រូវមកទទួល

យកទៅផ្ទះនៅថ្ងៃនេះ?”នាងក៏បក?នឆ្លើយទាំងអារម្មណ៍ភ្ញាក់ផ្អើលថា

”ចាស!​ម៉ាស័រគឹបងខ្ញុំជាអ្នកមកទទួល

ខ្ញុំ។”បន្ទាប់មកទៀតខ្ញុំក៏បានប្រាប់នាងថា”អើ!​ប៉ុណ្នឹងបានហើយដល់ពេលខ្ញុំត្រូវទៅផ្ទះហើយ​

ចាំថ្ងៃស្អែកចាំ

ពួកយើងជជែកគ្នាបន្តរទៀតណា៎bye!bye!។”នាងឆ្លើយថា”ចាស!​

ម៉ាស័រខ្ញុំក៏និងទៅផ្ទះដែរប៉ុន្តែបងខ្ញុဟ?ថ្ងៃនេះ

គឺគាត់យូរជាងសព្វដងប្រហែលជាគាត់ស្ទះផ្លូវហើយមើលទៅ។”

ភ្លាមនោះខ្ញុំក៏បានស្រែកប្រាប់នាងពីក្នុង

ឡានថា”អើ!​យើងចាំគាត់បន្តិចទៀតទៅមិនយូរទេគាត់និងមកដល់ឥលូវនេះហើយ។”​

នៅពេលនោះខ្ញុំក៏បាន

ដំណើរទៅផ្ទះពីព្រោះថាវាជិតយប់ហើយ​គឺម៉ោងប្រាំនិងដប់ប្រាំនាទី​

នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងជិះឡានគឺខ្ញុំបាន

គិតអំពីរឿង​

ដែលខ្ញុំជួបប្រទះរហូតមកដល់ផ្ទះ។គ្រាន់តែមកដល់ផ្ទះភ្លាមខ្ញុំក៏បានយកសៀវភៅដែលខ្ញុំកត់ត្រា

និងកំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំកត់ត្រាវាទុកភ្លាមដើម្បីទុកមើលនៅពេលទំនេរពីការសិក្សា។

​ថ្ងៃស្អែកក៏បានឈានមកដល់ហើយរូបខ្ញុំក៏បានទៅក?ាលានៅពេលដែលបានទៅ

ដល់សាលាហើយដើរចូល

ក្នុងថា្នក់រៀននៅពេលនោះគឺខ្ញុំបានឃើញមុខរបស់នាងគឺមិនសប្បាយចិត្តទាន់តែសោះ

និងថែមទាំងខ្មាសខ្ញុំ

ទៀតផង។ហើយនៅពេលនោះខ្ញុំក៏សួរនាងភ្លាមថា!

“តើយើងមានអ្វីបានជាធ្វើមុខគ្រៀមក្រំយ៉ាងដូច្នេះ?”
នាង

ឆ្លើយថា”អត់មានអីទេម៉ាសឺស៍ខ្ញុំគ្រាသ?់តែមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។”​

តាំងពីពេលនោះ

មកគឺរូបនាងបានមានការខ្មាសខ្ញុំរាល់លើកដែលខ្ញុំបានជួបនាង។ខ្ញុំបានខិតខំ

ជួយពន្យល់គេនិងជួយណែនាំ

រូបគេជារៀងរាល់ថ្ងៃរហូតមកដល់ពេលឥលូវគឺនាងបានសប្បាយចិត្តឡើង

វិញហើយ។នៅពេលដែលនាង

បានសប្បាយមានកំលាំងចិត្តសារជាថ្មីគឺរូបខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់។

(ចប់)
​​តាមពិតទៅគឺខ្ញុំមិនចង់សរសេវាទេដោយសារខ្ញុំគិតថាប្រសិនបើខ្ញុំសរសេរវា

ទុកខ្ញុំខ្លាចមិតៀ?តខ្ញុំខឹងខ្ញុំ។

​តែមក

មកដល់ពេលនេះ​គឺខ្ញុំបានប្តូរចិត្តគំនិតរបស់ខ្ញុំមានចិត្តថាចង់សរសេរវាទុកគ្រាន់បាន

ចែករំលែកគ្នាអាន

លេងသ?ៅពេលទំនេរម្យ៉ាងទៀតគឹឲ្យយុវជនសម័យថ្មីយើងនេះយកទៅគិតនិងពិចារណាមើលថា​

តើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តបែបនេះវាត្រឹមត្រូវដែលឬទេ?​តើលទ្ធផលចុងក្រោយក?ើងនិង

ទទួលបានអ្វីមកវិញ?តើ

ធ្វើបែបនេះដើម្បីអ្វី?តើគេខាតឬក៏ចំនេញ?។​

ឳ!យុវជនគ្រប់រូបអើយ!អ្នកដែលធ្លាប់ប្រព្រឹត្តបែបនេះគួរតែ

ភ្ញသ?ក់ខ្លួនឡើងកុំសំងំយូរពេកប្រយត្ន័ពិភពលោកនេះរត់ចោលយើងណា៎។

ខ្ញុំចង់ឲ្យមិត្តនារីយើងគ្រប់រូប​មាន

ការគិតឲ្យបានត្រឹមត្រូវមុននិងប្រព្រឹត្តអ្វីមួយ​គឺយើងត្រូវមានឆន្ទៈ។ចំពោះ

ការដែលខ្ញុំនេះគឺមិនមែនសំដៅ

លើរូបនារីយើងគ្រប់រូបនោះទេគឺខ្ញុំចង់សំដៅលើអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តបែបនេះ

គឺខ្ញុំចង់ឲ្យពួកមានការកែប្រែចំ

ពោះការភ្លើតភ្លើនរបស់ពួកគាត់។​ម្យ៉ាងវិញទៀតគឺខ្ញុំចង់ឲ្យនារីយើងនេះ

មានតំលៃកុំឲ្យ​ប្រុសមើលသ?ាយ

និងវាយតំលៃយើង។​យើងត្រូវចាំទុកថាស្រ្តីយើងកាលពីជំនាន់មុនគឺ

មានតំលៃថ្លៃដូចគ្រាប់ពេជ្រអ៊ីចឹងគឺពុំ

អាចកាត់ថ្លៃបានឡើយ។​ប៉ុក?្តែមកដល់ជំនាន់យើងគឺវាប្រែប្រួល

អស់រលីងគឺគ្មានសែសសល់សូម្បីតែបន្តិច

នេះក៏មកពីប្រទេសយើងមានការជឿនលឿននិងទាន់សម័យដូចនេះ

ហើយទើបបានជាយុវជនសម័យថ្មីយើង

នេះមានការភ្លេចខ្លួន។​ប៉ុន្តែយើងក៏ត្រូវនៅសល់ខ្លះដែរមែនទេ?។

ចំពោះស្រ្តីខ្លះគឺពួកគាត់ត្រឹមត្រូវមែនគឺសូម

កោតសរសើរ​និងអរគុណយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការដែលចេះស្រលាញ់ខ្លួនឯង។​

រីឯចំពោះរូបខ្ញុំគឺអត់ perfect

ទេដូចតែមិត្តនារីឯទៀតដែរ​គឺខ្ញុំចេះតែនិយាយតាមអ្វីដែក?ខ្ញុំនឹកឃើញនិងគិតថាវាល្្អប៉ុននឹងទេ។

សូមខន្តីអភ័យទោសផងចំពោះមិត្តអ្នកអានផងប្រសិនបើមាន

ខុសឆ្គងនិងពាក្យពេចន៍ដែលមិនគប្បីសូមេត្តា

កែលម្អផង។

រើស​ស្វាមី​ខុស​មួយ​ថ្ងៃ​ចង្រៃ​មួយ​ជាតិ!